Regeltarief

Regeltarief bij beleggen

Het regeltarief is het bewaarloon per lijn (of regel) in de portefeuille.

De reden van een regeltarief

Een broker moet, naast kosten om een gebruiksvriendelijk handelsplatform te houden, ook de effecten bij een derde partij onderbrengen. Dit heet een ‘custodian’. Instellingen met een banklicentie kunnen dit zelf, maar online brokers vaak niet. Die zullen beroep moeten doen op bedrijven als de ‘Euroclears’ van deze wereld, om maar één bekend voorbeeld te noemen. En ook deze instellingen moeten betaald worden.

Deze kost wordt dus opnieuw doorgerekend aan de cliënt. Het fysiek bewaren van vroeger is niet meer van toepassing, dus de kost van deze elektronische registratie is over het algemeen niet bijzonder hoog.

Bewaarloon per lijn

Als een financiële instelling dan zo’n kost aanrekent voor het bewaren van effecten gebeurt dit vaak onder de vorm van een regeltarief, een ‘bewaarloon per lijn’. Dit komt soms bovenop het algemeen bewaarloon op de hele portefeuille.

In België bent u bij Deutsche Bank bijvoorbeeld €12 per lijn met een maximum van €200 in totaal, op jaarbasis verschuldigd. Bij ING is dat maandelijks ruim 0,02 procent per lijn (voor andere effecten dan obligaties en producten van ING) of een minimum van krap 51 cent per regel.

Veelal zullen brokers deze kosten niet onrechtstreeks aanrekenen, maar deze opvangen via hun andere commissies.
Hoe meer lijnen u heeft, hoe groter deze kost zal zijn. Bij een niet-actieve belegger met veel verschillende, kleine posities, kan dit dus relatief gezien een grote kostenpost vormen.

Controleer dus goed of een broker een regeltarief rekent en ga na of of dit hoge kosten met zich mee kan brengen bij uw manier van beleggen. Hebt u veel regels in uw portefeuille die u een lange periode aanhoudt? Dan kan een regeltarief snel een kostenpost om rekening mee te houden zijn. Brokers verschillen veel in de kosten die ze hanteren. Vergelijken is daarom van groot belang!